Vanaf 1 juli a.s. treedt de wet “Wet vaste huurcontracten” in werking. Hiermee wordt de Wet Doorstroming huurmarkt 2015 grotendeels teruggedraaid. Daarmee gaan we weer terug naar het uitgangspunt dat verhuur van woonruimte voor onbepaalde tijd is, waarbij de huurder vanaf aanvang huurbescherming geniet. Hieronder licht ik toe wat er gaat veranderen en welke uitzonderingen er zijn.
Tijdelijke huurcontracten, wat was er mogelijk?
De Wet Doorstroming huurmarkt 2015 maakte het mogelijk om tijdelijke huurcontracten voor woonruimte af te sluiten. Een zelfstandige woonruimte, met een eigen voordeur en voorzieningen, kon voor maximaal twee jaar tijdelijk verhuurd worden. Een onzelfstandige woonruimte kon voor maximaal vijf jaar tijdelijk verhuurd worden. De huurovereenkomst eindigde van rechtswege, mits de verhuurder tijdig schriftelijk het einde van de huurovereenkomst aanzegde. Als een tijdelijke huurovereenkomst niet werd beëindigd, werd het een huurovereenkomst voor onbepaalde tijd. Voor een huurovereenkomst voor onbepaalde tijd geldt dat de verhuurder alleen de huurovereenkomst rechtsgeldig kan opzeggen op grond van een wettelijke opzeggingsgrond.
Wet vaste huurcontracten: er zijn uitzonderingen
De nieuwe wet maakt dus een einde aan de mogelijkheid om voor woonruimte een huurovereenkomst voor bepaalde tijd te sluiten. De wet heeft tot doel huurders beter te beschermen door de huurbescherming te versterken. Tijdelijk blijft mogelijk onder specifieke voorwaarden. Denk hierbij aan:
Verder kunnen bij algemene maatregel van bestuur bepaalde categorieën van personen uitgezonderd worden, zodat aan hen alsnog een tijdelijk contract aangeboden kan worden. In het “Besluit specifieke groepen tijdelijke huurovereenkomst”, wordt voor de volgende categorieën personen bepaald dat er nog wel een tijdelijk huurcontract voor maximaal twee jaar mag worden gesloten:
“Proefsamenwonen”
De wet introduceert een nieuwe opzeggingsgrond voor het opzeggen van een huurcontract voor onbepaalde tijd: het zogenaamde “proefsamenwonen”. De woning van een van beide partners kan tijdelijk worden verhuurd. De opzeggingsgrond in het kader van proefsamenwonen biedt de verhuurder bij geslaagd samenwonen de kans zijn huis leeg te verkopen. Aan de opzeggingsgrond zijn strenge voorwaarden verbonden. De verhuurder moet voorafgaand aan de huur zelf twee jaar in de woning gewoond hebben en de opzeggingsmogelijkheid moet uitdrukkelijk bedongen zijn in het contract. Daarnaast mag de verhuurder niet eerder dan drie maanden voor de bedongen termijn voor opzegging trouwen of geregistreerd partnerschap aangaan. Het is de vraag of het realistisch is om van “proefsamenwoners” te verwachten dat zij zo planmatig te werk gaan.
Verhuren aan directe familie
Daarnaast wordt de opzeggingsgrond “dringend eigen gebruik” verruimd. Onder dringend eigen gebruik wordt voortaan mede begrepen; het verstrekken van een woonruimte aan een woningzoekende die een bloed- of aanverwantschap in de eerste graad heeft (ouder – kind) met de verhuurder. Wel moet in het huurcontract de mogelijkheid van opzegging na een bepaalde termijn zijn overeengekomen.
Pas op!
Naar verwachting treedt de wet op 1 juli 2024 in werking. Tijdelijke huurcontracten afgesloten voor de inwerkingtreding zijn gewoon geldig. Als na 1 juli 2024 een huurcontract wordt afgesloten voor bepaalde tijd, terwijl het niet onder een van de uitzonderingen valt, zal het huurcontract aangemerkt worden als een huurcontract voor onbepaalde tijd.
Thema's:
Ondernemen en Commerciële (ver)huur
Auteur:
mr. José Kemper
